wszystkie wpisy

Fizjologiczna synchronizacja, która może pojawić się już w ciągu kilkunastu sekund, jest jak niewidzialny most, który łączy nas na poziomie głębszym niż słowa...

Osoby z unikowym stylem przywiązania mogą być czułe i zaangażowane. Mogą tęsknić za bliskością i związkami. Ale kiedy coś zaczyna być „zbyt prawdziwe” – uruchamia się wewnętrzny alarm. Ich system nerwowy nie rozpoznaje bezpieczeństwa jako znajomego krajobrazu, tylko jako potencjalne zagrożenie.

Może to właśnie jest intymność: nie zbliżenie, ale zrozumienie. I chęć, by się tego uczyć. Bez osądu, z cierpliwością, czasem z humorem. Bo przecież bywa śmiesznie - jak wtedy, gdy jedno mówi „kocham”, a drugie odpowiada „wypadałoby wydorośleć przed czterdziestką”.

„Jest coś, o czym starsze kobiety młodszym nie mówią. Właściwie to wiele jest takich rzeczy, ale ta jest szczególnie istotna: że jednym z najważniejszych zadań, jakie stoją przed każdą kobietą, jest odrąbanie głowy mitycznemu smokowi romantycznej miłości”.

Termin powstał z połączenia słów situation (sytuacja) i relationship (związek). Oznacza relację romantyczną lub seksualną, która wykracza poza przypadkowe spotkania, ale nie spełnia kryteriów związku – zwłaszcza pod względem trwałości, lojalności, zaangażowania czy wzajemnych zobowiązań. W badaniach nad relacjami określa się to jako relacyjna niejednoznaczność (relational ambiguity) – stan, w którym osoby dzielą intymność, ale unikają jednoznacznych definicji, nazw czy oczeki

Nieufność wobec trwałości może być reakcją na doświadczenia z dzieciństwa – wielu przedstawicieli Y2K dorastało w rodzinach zmagających się z rozwodami, brakiem stabilności emocjonalnej czy nadużyciami. Pokolenie to wchodzi w dorosłość, mając silnie rozwinięty radar na manipulację, czy zależność. Z tego miejsca ostrożność wydaje się rozsądna.